Integrazioa

• Ez da arrotza sentitzen, soilik gaztelaniarekin

  Thomas Pierre (1977) Paris, Frantzia

  Ez da arrotza sentitzen, antzeko ohiturak ditugulako eta euskara dakielako; agian gaztelaniaz egiten diotenean bai sentitzen da arrotza puntualki.

• Australiako aniztasuna

  Syyada Faheem () India, India

  Syyada Australian bizi da. Bertan munduko leku askotako jendearekin erlazioa dauka; izan ere, Australiara jende asko joaten da, leku desberdin askotatik.

• Euskarak lagundu dio integratzen

  Janusz Borkowski (1984) Suwaki, Polonia

  Bikoteari esker ez zuen integratzeko arazorik izan. Euskarak ere lagundu dio integratzen, bereziki euskaldunekin.

• Ez da gutxietsia sentitu

  Eugene Zheleznyi (1991) Talne, Ukraina

  Etorkin bezala, ez da inoiz arrotza edo gutxietsia sentitu.

• Familiaren laguntzarekin errazagoa da integrazioa

  Edina Eszter (1977) Hungaria, Hungaria

  Integrazio arazorik ez du izan, bikotekidearen familia oso jatorra delako.

• Ez du uste euskaldunok hotzak garenik

  Edina Eszter (1977) Hungaria, Hungaria

  Ez du uste euskaldunok hotzak garenik, hungariarrekin alderatuta adibidez; han ez da kaleko bizitza egiten.

• Jatorrak dira Donostian

  Alia Adhia (1982) Yakarta, Indonesia

  Donostiako jendea jatorra da, eta ez du integrazio edo arrazakeria kasurik pairatu. Bertakoa balitz bezala tratatu dute.

• Ilehoria izateak arreta deitzen du neguan

  Ruta Grinyte (1986) Lituania, Lituania

  Hasieran bai nabaritu zuen jendeak ezberdin begiratzen ziola kanpotarra izateagatik: neguan, adibidez, ez daude hainbeste ilehori; udan, ordea, ez da inor fijatzen. Hala ere, ez du inoiz sentitu gaizki tratatu dutenik.

• Sudur eta belarri euskaldunak

  Salman Garip (1980) Kahraman Maraç, Turkia

  Kanpotarra izateagatik ez da baztertua sentitu; gainera, dituen sudur eta belarriekin pixka bat euskalduna ematen duela dio. Askotan jendeak euskaraz egiten zion, nahastuta.

• Euskarak integratzen lagundu dio

  Bake Diatta (1972) Senegal, Senegal

  Hasieran zaila egin zitzaion bertakoekin harremana izatea; hasteko hizkuntzagatik. Horri aurre egiteko euskara ikasten hasi zen, horrela jendearekin hitz egin zezakeen. Asko hobetzen ari da. Euskara ikasteak lagundu dio jendearekin erlazionatu ahal izateko. Eskolan baino gehiago ikasten ei da kalean.

• Integrazio arazoak izatea ohikoa da

  Bake Diatta (1972) Senegal, Senegal

  Integrazio arazoak izateari normala deritzo: batzuk gaizki begiratuko zaituzte, beste batzuk jatorrak dira; halakoa da bizitza!

• Senegalen, denak senegaldar

  Bake Diatta (1972) Senegal, Senegal

  Etorkin maila ezberdinak daude: balantza batzuen alde eta besteen kontra dago (afrikarrak); ohituta dago. Senegalen ez da hori gertatzen kanpotarrekin.

• Euskal Herriko jendearekin harramentzen da

  Laura Lizuma (1988) Mazsalaca, Letonia

  Euskaldun batekin bizi da eta harreman gehiena bertako jendearekin dauka.

• Udaran atzerritar, neguan bertako

  Laura Lizuma (1988) Mazsalaca, Letonia

  Udaran atzerritar sentitu izan dela dio Laurak, ile horia denez jendeak ingelesz hitz egiten diolako. Baina, gainontzean integratzeko ez du arazorik izan.

• Arazoak eta aukerak izan ditu Euskal Herrian

  Fadilu Salifu (1997) Ghana, Ghana

  Arazo asko izan zituen Euskal Herrira etortzean: oso pozik zegoen baina gauzak ez ziren berak uste bezala atera. Euskal Herrian dena eman diotela aipatzen du: ikasteko aukera, lanerako aukera...

• Ostalaritzan lanean

  Marta Abiy (1986) Etiopia, Etiopia

  Integrazioa erraza izan da Martarentzat. Ostalaritzan lan egiten du; lan gehiena udaran izaten dute.

• Integraturik sentitzen al zara?

  Davide Filgueiras Cabaleiro (1982) Coruña, Galizia

  Hizkuntzari esker oso integraturik dagoela sentitzen du, edonora joan daitekeela.

• Integrazioa eta arrazakeria

  Aritz Branton (1964) Malmesbury, Ingalaterra

  Nahiz eta berak integratzeko arazorik ez izan, arrazakeria dagoela uste du, ez bakarrik hemen, baizik eta mundu osoan. Gainera, desberdintasunak egiten direla dio etorkinen jatorriaren arabera.

• Aizpurutxotik Zumarragara

  Leonor Nogales García (1953) Valle de la Serena, Badajoz, Espainia

  Valle de la Serenan jaio zen Leo, baina hango oroitzapen gutxi dauka. Gurasoak etorri ziren lehenengo eta 3 seme-alabak urtebetez aiton-amonekin egon ziren bizitzen. Azkoitiko Aizpurutxo auzora etorri ziren, bertan eskolara joan eta jaunartzea egin zuten. Ondoren Zumarragara aldatu zuten bizilekua. Lehenengo errentan egon ziren, lehengusu batzuekin etxea elkarbanatzen, eta geroago gurasoek etxe bat erosi zuten. Oso oroitzapen onak ditu.

• Bi munduren artean

  Leonor Nogales García (1953) Valle de la Serena, Badajoz, Espainia

  Gurasoek etxe egin berria utzi behar izan zuten Euskal Herrira etortzeko. Bueltatu zirenean gauzak falta ziren eta ez zegoen beraiek oroitzen zuten moduan. Ilusioa zapuztu zitzaiela dio Leok. Han zeudenean hona bueltatzeko gogoa sentitzen zuten.

• "Kanpotarrak"

  Jokin Rodriguez Nogales (1982) Zumarraga, Euskal Herria

  Amak ez zuen euskalduna ez izateagatik bazterketarik bizi izan, baina Jokinek eta anaiek, eremu erabat euskaldunean bizi zirenez, nabaritu zuten. "Kanpotarrak" esaten zieten eta horrek min ematen zien. Gertatu izan zaio euskaraz ondo egiten duelako jendea harritzea.

• Euskara, babestu beharreko ondarea

  Jokin Rodriguez Nogales (1982) Zumarraga, Euskal Herria

  Garai batean, kanpotik zetorrena euskara eta Euskal Herriarentzat mehatxu moduan ikusten zen. Euskara ezker abertzalearekin lotzen zen. Gaur egun hori aldatu dela eta ikuspegi irekiagoa dagoela uste du. Amaren garaian gaztelera inposatua zegoen eta orduko euskaldunen mina ere hor zegoen. Jokinen ustez, euskara bertakook babestu beharreko ondarea da.

• Zumarragan guztiz bertakotua

  Celia Rubio Antolín (1940) Cobos de Cerrato, Palentzia, Espainia

  70 urte doa hemen bizitzen eta hemengoa sentitzen da. Bere herrian etxea dauka eta udan joaten da.

• Etorkinen "guettoak"

  Jon Maia Soria (1972) Urretxu, Euskal Herria

  Etxeberri auzoan gehienbat etorkinak bizi ziren. Ghetto modukoa zen, Francoren garaian eginiko etxeekin. Nola izendatzen zituzten: "Casa baratas", "Mundo mejor", "Manchurria", "Poblado", "Catanga"... Herrien kanpoaldean egoten ziren langile auzoak ziren. Integrazioa asko zailtzen zuen. Gainera diktadura garaia zen, euskal hizkuntza eta kultura zapalduak zeuden. Klasismo askoko garaia ere bazen. Asko txaboletan ere bizi ziren, bere aitona adibidez. Lurrari oso lotuta jendea zen. Askok ez zuten jasaten lantegietako esplotazio bortitza eta jatorrizko herrira bueltatzen ziren.

• Bertsolari Txapelketa Nagusiko finalean

  Jon Maia Soria (1972) Urretxu, Euskal Herria

  1997ko Euskal Herriko Bertsolari Txapelketa Nagusiko finalean sartzea oso garrantzitsua izan zen Jonentzat. Bertan botatako azken agurrak, bere familiari izandako integrazioa eskertuz, oihartzuna izan zuen. Bertsoa kantatzen du. Momentu hori inflexio puntu bat izan zen. Etorkinen gaiarekin lotutako lanak, hitzaldiak... etorri ziren gero. "Riomundo" nobelan bere familiaren historia kontatzen du.

• Euskara, integraziorako bidea

  Jon Maia Soria (1972) Urretxu, Euskal Herria

  Euskal Filologia ikasi zuen Gasteizen. Bere ibilbide guztia dago euskarari lotua. Euskarari dena zor diola sentitzen du. Integraziorako bidea dela pentsatzen du. Euskaldunok etorkinen harreran lehen lerroan egon beharko ginatekeela uste du. Integrazio politiketan euskara ez da oso kontutan hartzen.

• Jonen hitzaldien harrena ona

  Jon Maia Soria (1972) Urretxu, Euskal Herria

  Ikastetxe edo elkarteetan hitzaldiak eman izan dituenean harrera beti oso hunkigarria eta esker onekoa izan da. Nahiz eta gehienek ez duten euskara ikasi, oso harro daude beraien bilobek ikasi dutelako.

• Etorkinen "guettoak"

  Jon Maia Soria (1972) ,

  Etxeberri auzoan gehienbat etorkinak bizi ziren. Ghetto modukoa zen, Francoren garaian eginiko etxeekin. Nola izendatzen zituzten: "Casa baratas", "Mundo mejor", "Manchurria", "Poblado", "Catanga"... Herrien kanpoaldean egoten ziren langile auzoak ziren. Integrazioa asko zailtzen zuen. Gainera diktadura garaia zen, euskal hizkuntza eta kultura zapalduak zeuden. Klasismo askoko garaia ere bazen. Asko txaboletan ere bizi ziren, bere aitona adibidez. Lurrari oso lotuta jendea zen. Askok ez zuten jasaten lantegietako esplotazio bortitza eta jatorrizko herrira bueltatzen ziren.

• Bertsolari Txapelketa Nagusiko finalean

  Jon Maia Soria (1972) ,

  1997ko Euskal Herriko Bertsolari Txapelketa Nagusiko finalean sartzea oso garrantzitsua izan zen Jonentzat. Bertan botatako azken agurrak, bere familiari izandako integrazioa eskertuz, oihartzuna izan zuen. Bertsoa kantatzen du. Momentu hori inflexio puntu bat izan zen. Etorkinen gaiarekin lotutako lanak, hitzaldiak... etorri ziren gero. "Riomundo" nobelan bere familiaren historia kontatzen du.

• Euskara, integraziorako bidea

  Jon Maia Soria (1972) ,

  Euskal Filologia ikasi zuen Gasteizen. Bere ibilbide guztia dago euskarari lotua. Euskarari dena zor diola sentitzen du. Integraziorako bidea dela pentsatzen du. Euskaldunok etorkinen harreran lehen lerroan egon beharko ginatekeela uste du. Integrazio politiketan euskara ez da oso kontutan hartzen.

• Jonen hitzaldien harrera ona

  Jon Maia Soria (1972) ,

  Ikastetxe edo elkarteetan hitzaldiak eman izan dituenean harrera beti oso hunkigarria eta esker onekoa izan da. Nahiz eta gehienek ez duten euskara ikasi, oso harro daude beraien bilobek ikasi dutelako.